Κλείνουμε ραντεβού, φτάνουμε στην έκθεση και ζητάμε χρόνο. Θέλουμε να γνωριστούμε με το αυτοκίνητο, όχι να κάνουμε έναν τυπικό κύκλο. Πριν βγούμε στον δρόμο, καθόμαστε σωστά: ρυθμίζουμε κάθισμα, τιμόνι, καθρέπτες. Βλέπουμε αν βρίσκουμε θέση που δεν κουράζει, αν τα γόνατα έχουν χώρο, αν οι διακόπτες πέφτουν φυσικά στο χέρι. Ανοίγουμε την οθόνη, συνδέουμε το κινητό, ελέγχουμε αν το σύστημα μάς ακολουθεί χωρίς ψάξιμο.

Βγαίνουμε στην πόλη για τα βασικά. Επιταχύνουμε ήπια, μετά πιο αποφασιστικά. Ακούμε τον ήχο του κινητήρα και τους μικρούς θορύβους μέσα στην καμπίνα. Περνάμε από σαμαράκια και καπάκια για να αξιολογήσουμε την ανάρτηση: μεταδίδει κραδασμούς ή αποσβένει ομαλά; Πατάμε φρένο από χαμηλές και μεσαίες ταχύτητες για να νιώσουμε πεντάλ και σταθερότητα. Αν είναι αυτόματο, παρατηρούμε πώς αλλάζει σχέσεις στο σταμάτα–ξεκίνα και αν «ψάχνεται» σε ανηφόρα.

Ανεβάζουμε λίγο ρυθμό. Κρατάμε το τιμόνι στη μεσαία λωρίδα και βλέπουμε αν δίνει αίσθηση ή θέλει συνεχείς διορθώσεις. Ενεργοποιούμε τα συστήματα υποβοήθησης και ελέγχουμε αν δουλεύουν διακριτικά. Αν φαίνονται υπερβολικά αυστηρά, χαμηλώνουμε την ευαισθησία και ξαναδοκιμάζουμε. Παράλληλα παίζουμε με το infotainment όσο επιτρέπει η διαδρομή: αλλαγή πηγής ήχου, πλοήγηση, φωνητική εντολή. Θέλουμε τα βασικά σε ένα–δύο πατήματα, όχι μενού μέσα σε μενού.

Επιστρέφουμε για το πρακτικό σκέλος. Ανοίγουμε πορτμπαγκάζ και «μετράμε» με το μάτι βαλίτσες και καθημερινά αντικείμενα. Ρίχνουμε τις πλάτες, δοκιμάζουμε δεύτερη και τρίτη σειρά όπου υπάρχει. Βάζουμε παιδικό κάθισμα σε ISOFIX για να δούμε πρόσβαση και χώρο ανάμεσα. Καθόμαστε και πίσω, όχι μόνο μπροστά, για να ελέγξουμε γωνία γονάτων και ύψος κεφαλιού. Σε στενό σημείο, παρκάρουμε για να δούμε κάμερες, γραμμές καθοδήγησης και κύκλο στροφής.

Κλείνουμε με έναν δεύτερο, σύντομο γύρο στη σιωπή. Χωρίς μουσική, χωρίς κουβέντα. Αν το αυτοκίνητο «κάθεται» πάνω μας φυσικά και δεν μας ζητά να σκεφτόμαστε κάθε χειρισμό, έχουμε απάντηση. Ζητάμε την έκδοση που ταιριάζει στη χρήση μας, κλείνουμε ακόμη ένα test drive με εκείνον που θα το οδηγεί περισσότερο στο σπίτι και φεύγουμε ήρεμοι. Αν μπει στη ρουτίνα μας από το πρώτο ραντεβού, τότε είναι το σωστό.